Patriotyzm w baroku

W trakcie opracowywania zagadnienia zapoznaj się z opracowaniami i wykorzystaj wskazywane w nich konteksty:

Opracowanie baroku; Opracowanie baroku - minimum;

opracowanie Świętoszka;

Wacław Potocki, Pospolite ruszenie*

Dano znać do obozu od placowej straży,

 Że nieprzyjaciel nocą na imprezę waży,

Że Kozacy strzelają często z samopałow.

 Toż rotmistrz: dobosz obudź Ichmości do wałow;

Niechaj każdy przy swoim zbrojno stawa koszu;

 Nie mijajże żadnego namiotu, doboszu!

A ten: wstawajcie Waszmość czym prędzej dla Boga,

 Pan rotmistrz rozkazuje, bo już w polu trwoga.

Aż jaki taki w swoim ozwie się namiecie:

 Bij kto skurwego syna kijem, niech nie plecie.

Kto widział ludzi budzić w pierwospy? oszalał

 Pan rotmistrz, abo sobie gorzałki w czub nalał?

Niechże sam strzeże, jeśli tak dalece tchórzy,

 A wolnej równej szlachty sobie, snem nie morzy.

Sprawi się w Proszowicach za pomocą Bożą,

 Że braciej rozkazuje z chłopami na stróżą.

Widząc dobosz, że go nikt zgoła nie usłucha

 Poszedł i sam spać, nim kto strzepie mu kożucha,

I rotmistrz, towarzystwo kiedy się nie trwoży,

 Zdjąwszy zbroję ze grzbieta, znowu się położy.

Źródło:

Wacław Potocki, Pospolite ruszenie, W: Ogród fraszek, red. Aleksander Brückner, 1907