Konflikt między Hrabią i Tadeuszem Soplicą
Poniżej znajdują się fragmenty Pana Tadeusza Adama Mickiewicza.
[Hrabia do Tadeusza Soplicy, który żegna się z Zosią]
Panie Soplico! miałem ciebie za rywala;
Ten błąd był jedną z przyczyn naszej smutnej zwady,
Która mię przymusiła dostać na was szpady.
Postrzegam błąd mój: boś ty wzdychał ku pasterce,
Ja zaś tej pięknej nimfie oddałem me serce.
Niech we krwi wrogów nasze utoną urazy!
Nie będziem się zbójczymi rozpierać żelazy;
Niech się inaczej spór nasz zalotny roztrzygnie:
Walczmy, kto kogo czuciem miłości wyścignie!
Zostawim oba drogie serc naszych przedmioty,
Pośpieszymy obadwa na miecze, na groty;
Walczmy z sobą stałością, żalem i cierpieniem,
A wrogów naszych mężnym ścigajmy ramieniem.
Zadania pomocnicze do fragmentu:
- Na czym polegał konflikt między Hrabią a Tadeuszem, o którym tu mowa?
- Dlaczego konflikt zniknął?
- Co łączy dawnych rywali?
- Jaką rolę pełni zmiana liczby gramatycznej zastosowana przez Hrabiego?
- Jakie romantyczne elementy dostrzegasz w tekście?