Konflikt między Hrabią i Tadeuszem Soplicą

Poniżej znajdują się fragmenty Pana Tadeusza Adama Mickiewicza.

 

[Hrabia do Tadeusza Soplicy, który żegna się z Zosią]

Panie Soplico! miałem ciebie za rywala;

Ten błąd był jedną z przyczyn naszej smutnej zwady,

Która mię przymusiła dostać na was szpady.

Postrzegam błąd mój: boś ty wzdychał ku pasterce,

Ja zaś tej pięknej nimfie oddałem me serce.

Niech we krwi wrogów nasze utoną urazy!

Nie będziem się zbójczymi rozpierać żelazy;

Niech się inaczej spór nasz zalotny roztrzygnie:

Walczmy, kto kogo czuciem miłości wyścignie!

Zostawim oba drogie serc naszych przedmioty,

Pośpieszymy obadwa na miecze, na groty;

Walczmy z sobą stałością, żalem i cierpieniem,

A wrogów naszych mężnym ścigajmy ramieniem.

Zadania pomocnicze do fragmentu:

  1. Na czym polegał konflikt między Hrabią a Tadeuszem, o którym tu mowa?
  2. Dlaczego konflikt zniknął?
  3. Co łączy dawnych rywali?
  4. Jaką rolę pełni zmiana liczby gramatycznej zastosowana przez Hrabiego?
  5. Jakie romantyczne elementy dostrzegasz w tekście?